Μπαίνει ο ΣπÏÏος σπίτι του μετά τη δουλειά πτώμα στην κοÏÏαση,
Î Ïιν Ï€Ïολάβει να κλείσει την πόÏτα πίσω του, φωνάζει στη γυναίκα του
“Γυναίκα Îλα πάÏε μου μία πίπα ΤΩΡΑ! Δεν αντÎχω!!”
-“Μα τι λες Ï„ÏŽÏα ΣπÏÏο? Τι Îπαθες? Πως μιλάς Îτσι?”
-“‘Έλα σου λÎω και δεν αντÎχω!!”
-“Μα κάτσε να ποÏμε Îνα γειά, να μιλήσουμε!!”
-“Γυναίκα άσε τις παπαÏιÎÏ‚ και Îλα σου λÎω!!”
-“Μα ΣπÏÏο Îχω και τη σπανακόπιττα στο φοÏÏνο, θα καεί!!”
-“Γάμα τη σπανακόπιττα παιδί μου και τσακίσου, λÎει και κατεβάζει το
παντελόνι.
-“Τουλάχιστον Îλα στην κουζίνα να χω το νου μου στο φοÏÏνο”
Πάνε λοιπόν στην κουζίνα αÏχίζουν τη δουλειά, η γυναίκα Ïίχνει και κλεφτÎÏ‚
ματιÎÏ‚ στο φοÏÏνο. Σε κάποια φάση απλώνει το χÎÏι και τον κλείνει κιόλας.
Σε λίγο τελειώνει και ο ΣπÏÏος, και ανακουφισμÎνος αÏάζει στην καÏÎκλα
Βγάζει τη σπανακόπιττα η γυναίκα του απ’ το φοÏÏνο, Ï„Ïώει ο ΣπÏÏος και την
κάνει “ταÏάτσα”.
Ποιό το ηθικό δίδαγμα της ιστοÏίας??
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
–
Και η πίπα ολόκληÏη, και ο ΣπÏÏος χοÏτάτος!!